Na wat aandringen, heb ik manlief zover gekregen een blogpost met mij mee te schrijven. Dus bij deze dames, roep je man erbij! De bevalling zoals mijn man het heeft beleefd.
Ik maakte jou rond 02:00 uur wakker. Wat ging er door je heen?
Dat kan ik mij niet meer zo goed herinneren. Waarschijnlijk iets van “ga je echt bevallen dit keer?”
Toen gingen we naar beneden om daar de weeën op te vangen. Hoe was dat voor jou?
Ik dacht “Ik zie wel hoe dit gaat”. Zolang ik rustig blijf, blijft zij dat ook. “Chill, en alles komt goed!”
Gelukkig hadden we van te voren besproken wat je wel en niet fijn vond. Zo wist ik precies waar ik kon masseren tijdens de heftige weeën.
Daarna was het tijd om naar het ziekenhuis te gaan. Ging dat zoals je had verwacht?
Nee, eigenlijk niet. Van te voren dacht ik dat ik erg nerveus en gestrest zou zijn, maar dat viel heel erg mee.
Ik ben blij dat ik de bevalling heb bijgewoond. Dat klinkt voor sommige mannen als iets vreselijks misschien, maar ik heb het als iets heel moois ervaren. Het is niet echt een moment om veel na te denken. Gewoon meegaan in wat jouw rol moet zijn op dat moment en het echt beleven. Het geeft je een nieuw soort respect voor wat vrouwen door maken en wat zo een bevalling echt betekent.
Nog tips voor aanstaande daddy’s?
- Leren alles met één hand doen, is key! Babies gunnen je niet altijd je beide handen.
- Ga niet te snel weer werken. Je vrouw en kind hebben je nodig. Daarnaast gaat de tijd zo snel. Geniet van die eerste momenten met de kleine.
- Wees je vrouw haar rustpunt.
- En oh ja, maak ontbijt! Zorg dat mama goed eet.
Heb je nog vragen? Laat die gerust achter!
DNNT ( en ARN)
Dione's Blog 