Ik heb de laatste tijd weer vaak de vraag gekregen wat ik ervan vind om moeder te zijn. En elke keer geef ik (natuurlijk) een antwoord zoals “leuk”, “geweldig”, “ik weet niet meer beter” en meer van dat soort reacties.
Stiekem heb ik me afgevraagd hoe mensen zouden reageren als ik zou antwoorden met “niet leuk”, “vreselijk” of “als ik dat had geweten…”. Ik vond het ineens een stomme vraag.
Het laat me wel gelijk realiseren dat die roze wolk waar ik op heb gezeten, en soms nog op zit, echt niet vanzelfsprekend is. Met deze blogpost wil ik jullie daar ook aan helpen herinneren.
Ik heb het gelukkig zelf niet hoeven meemaken, maar ik ken de verhalen maar al te goed. Een moedergevoel wat maar uitblijft, je draai totaal niet kunnen vinden of soms zelfs depressieve gevoelens. Natuurlijk heb ik me ook niet 24/7 happy gevoeld, maar het heeft, thank God, nooit zorgwekkend lang geduurd.
Houd dit de volgende keer in gedachten wanneer je een new mommy spreekt. Misschien heeft ze geen behoefte aan al die vragen, maar meer behoefte aan een luisterend oor.
Herken je jezelf hierin? Welke vragen had je liever gekregen op dat moment? Laat het ons weten.
DNNT
Dione's Blog 