I am not my hair …. I am not my hair … herhaal ik in mijn hoofd wanneer ik besluit toch maar alles te knippen.
Tijdens de zwangerschap was mijn haar voller en langer. Ik genoot ervan eindelijk lang haar van mezelf te hebben. Zolang ik mij kan herinneren is mijn haar kort geweest. Het langste was tot mijn schouder denk ik en dat is jaren geleden.
De mensen die mij kennen of regelmatig zien, weten dat ik heel veel verschillende kapsels en kleurtjes heb gehad. Meestal met hairextensions dus met mijn eigen haar gebeurde nooit heel veel. Tot twee maanden geleden…
Na de bevalling heb ik mijn haar weer gevlochten en toen ik de vlechten eruit wilde halen, bleef er bijna niks meer van mijn eigen haar over. Dat volle en lange haar was voorbij. Ik wilde altijd al een kort pittig kapsel proberen dus dit was het moment. Ik begon zelf de zijkanten kort te knippen. De volgende dag heb ik toch maar een afspraak gemaakt bij m’n tante die kapster is.
Dat pittige kapsel vond ik even leuk totdat die zijkanten weer begonnen te groeien en toen kreeg ik spijt. Er was geen weg terug natuurlijk dus dan maar proberen nog wat leuks te doen. Ik heb toen weer mijn haar laten vlechten. En gisteravond toen ik het los wilde maken zag ik dat mijn haar weer flink gebroken was. HOP weer zelf de schaar erin….
“Als het niks is, draag ik een hoofddoek tot het weer is aangegroeid”..
I am not my hair…. Ik ben erg benieuwd naar het haar van Imaily. Ze heeft nu al een flinke bos en overal waar we komen is dat het eerste wat mensen noemen. “Wat heeft ze veel haaaaar”, “wat mooooi” en “zoveel en zo zwart”.
Heel fijn en leuk dat ze zulk mooi haar heeft, maar wat is mooi haar? Als donker meisje met kroes haar groeide ik op met het idee dat ik helemaal geen mooi haar had. Míjn identiteit ligt niet in mijn haar en ik hoop dat ik dat mijn meisje ook mee kan brengen.
DNNT
volg @dionesblog op instagram.
Dione's Blog 