Het was 06:00 uur ’s ochtends toen ik even wakker werd. Ik keek naast me en schrok van hoe rood Imaily was. Ze was GLOEIEND heet! Normaal heeft ze van die koude handjes, maar zelfs die waren zo warm.
Ik ben gelijk opgesprongen om haar temperatuur op te meten. En ja hoor, 39 graden, koorts dus! Ik heb meteen haar slaapzak en pyjama uitgedaan en haar met romper en dun dekentje verder laten slapen. Na een aantal uur was het nog niet gezakt.
Omdat Imaily lekker vrolijk was, goed dronk en genoeg plasluiers had, maakte ik me geen zorgen. Ze krijgt ook tandjes, dus daar kon het ook mee te maken hebben.
Na toch even op thuisarts.nl gekeken te hebben over wanneer wel of niet de huisarts te bellen, viel het mij op dat Imaily haar ademhaling wel erg hoog was. En dat stond in het rijtje “wel bellen”. We besloten de huisarts toch maar te bellen.
We leven op dit moment in zo een rare tijd. Het idee van een huisarts moeten bezoeken met een baby vond ik wel spannend. Gelukkig bevestigde de huisarts mijn onbezorgdheid. “Waarschijnlijk door de tandjes, goed in de gaten houden en als het maandag niet weg is weer bellen.”
Imaily heeft eerder verhoging gehad, maar dat was dezelfde dag nog voorbij. Nu is ze al 2 dagen niet lekker en dat betekent dat niks en niemand, behalve mama, goed genoeg zijn. Zelfs mama kan het soms niet goed doen. Papa heeft (alweer) gedreigd zijn spullen te pakken, want Imaily houdt toch niet van hem (ik weet zeker van wel, schat).
Zo een ziek zielig kleintje is wel erg naar om te zien. Gelukkig heeft ze genoeg momenten dat ze wel lekker vrolijk kletst of wilt spelen. En andere momenten wil ze alleen maar knuffelen. Ook goed!
Vandaag was de koorts wel gezakt, dus hopelijk is het maandag helemaal weg. Ik ga namelijk echt niet graag met Imaily naar buiten met alle corona-toestanden.
Hoe wij daar mee omgaan, vertel ik in de volgende blog.
Be safe
DNNT