“It takes a village to raise a child” … Na ruim anderhalf jaar moeder zijn, kan ik daar volmondig “AMEN” op zeggen. En wat ben ik gezegend met mijn dorpje! Degenen die mij volgen op instagram (@diones.blog) hebben gezien dat ik vorig weekend geen blog online heb geplaatst omdat onze Imaily ziek was. Inmiddels ben ik nu zelf ziek. Vandaar dat ook deze blogpost wat later is dan normaal. Maar daar lezen of zien jullie binnenkort meer over.
Weer terug naar mijn dorpje.. Imaily was dus ziek het hele weekend. Het bleek dat ze een keelontsteking had. Zo sneu wanneer kleine kindjes ziek zijn, maar niet zo goed kunnen aangeven waar ze precies last van hebben. Ik had dus een onrustige nacht voorspeld met een bewegelijk dreumesje in bed die om de zoveel tijd wakker zou worden. Maar mijn lieve lieve moeder bleef niet één, maar twee nachten bij Imaily op de kamer slapen. Van dat zieke meisje hebben we ’s nachts dus helemaal niks gemerkt. Waar zouden we zijn zonder oma?
Imaily weet sinds kort wat “mama wordt boos” betekent. En ik ben er niet super trots op, maar ik geef toe dat ik wel eens heb gedreigd dat iemand anders boos wordt als ze niet naar mij luistert. Mama maakt gewoon niet zoveel indruk op haar. Dus heb ik “Imaily pas op, tantie wordt boos hoor” geprobeerd en die doet het verrassend goed. En arme tantie is dan niet eens in de buurt, maar blijkbaar maakt dat meer indruk op haar dan “mama wordt boos”. Ik weet het, ik weet het! Helemaal niet goed. Gelukkig houdt ze nog steeds super veel van haar tante.
Als ik terugkijk op mijn eigen jeugd, ben ik ook wel door een dorpje grootgebracht. Mijn moeder heeft 5 zussen en een corrigerende blik van zowel mijn moeder of een van de tantes was voldoende. Zij zijn als mijn tweede mama’s en daarom zijn ze vandaag de dag ook allemaal oma’s van Imaily en niet de groottantes.
Wat een zegen zo een rijke familie! Zo een mooi dorp om Imaily en haar broertje in groot te brengen.
Leer een kind van jongs af aan de juiste weg, en het zal er niet van afwijken wanneer het oud geworden is. Spreuken 22:6 NBV
DNNT
#41 It takes a village..
“It takes a village to raise a child”… After one and a half year of being a mom, I can definitely say “AMEN” to this. I am so blessed with my little village! The people who follow me on instagram (@diones.blog) saw that I didn’t post a blogpost last week because Imaily was sick. In the meantime I got sick myself so this blogpost is also way too late. But you’ll read or see more about that very soon.
Ok, back to my village.. Imaily was sick the whole weekend and I think it is the worst thing when small children are sick. Because they can’t properly express themselves. So I predicted a fussy night with a toddler in my bed that would wake up every hour. But my sweet sweet mommy spent the night with Imaily, not one, but two whole nights. So we didn’t notice much of this little sick girl. Where would we be without grandma?
Since recently Imaily knows what “mommy will get angry” means. And I am not super proud of this, but I have to admit that I also tried to convince her of someone else (outside of the room) getting angry with her if she doesn’t listen to me! I just don’t scare her enough. So I tried “Imaily watch it, auntie will get angry” and it worked!! Poor auntie is not even around when I say this, but apparently auntie has more impact. I know I know, it’s not the best parenting technique. Thank God she still really loves her aunt.
Looking back to my childhood, I can say I was raised by a village as well. My mom has 5 sisters so a correcting look from either mom or one of the aunties was enough. They are like my second moms. So till this day they are Imaily’s grandma’s and not her great aunties.
Such a blessing this rich family! And such a beautiful village to raise Imaily and her baby brother in.
Start children off on the way they should go, and even when they are old they will not turn from it. Proverbs 22:6 NIV
DNNT
Fijn dat je gezegend bent met zo’n `dorpje’. Veel liefs! Janike
LikeGeliked door 1 persoon